κι ελεη... μοσύνη

κι ελεη... μοσύνη

έλα, έλα τις λέξεις να φυσήξουμε,

να πάν’ τα σύννεφα πιο πέρα.

Περίτεχνα, ν’ αλλάξουμε την καλημέρα

με θαυμαστικά και ποίηση

με μεταποίηση του «δεν αντέχω».

Μα πού ν’ αφήσω το «φοβάμαι»

για να μην το ξαναβρώ;

Ξέρω, οι απώλειες πονάνε...

Σ’ ένα κομμάτι που δε στάζει θα κρυφτώ

καραδοκώντας

μια φριχτή ελεημοσύνη, του «υπάρχω».

Γεωργία Παπαμιχαήλ

______________________________________________________

από τη συλλογή "από σιωπή" Εκδόσεις Χρήστος Ε. Δαρδανός

Ψηφιακή  Επιμέλεια - Προσαρμογή στο Blog: mataraga.kath

«Εν»... οχής

«Εν»… οχής

Άκου τι έχω τώρα να σου πω.

Εκείνο που το λεν «αθώο» οι πληβείοι

μη μου σκοτώνεις

από περίσσια υποταγή στην πονηριά

κι αν περπατώ

στα γιασεμιά προσκολλημένη,

μαζεύοντας ελευθερία

σ’ άρωμα γνώριμο,

μη μου σκοτώνεις το απλό,

απ’ το στερούμεθα

που τόσο δυσκολεύεσαι ν’ αφήσεις.

Δεν είν’ τα χρόνια μου μισά

γιατί έχω ακόμη και πιστεύω

υποψίες ενάρετων υποσχέσεων

κι αν σε ισόγεια μπορντέλα σε έχουν δέσει,

άκου στρατιώτη:

Με γιασεμιά η νύχτα έχασε το μαύρο

κι είναι λευκός ο νικητής

στη μέσα μου βεράντα.

Μες στα σκοτάδια

ένα αληθινό μου «νιώθω» τα βάζει με το θάνατο

και πάντα τον κερδίζει!

Γεωργία Παπαμιχαήλ

________________________________________________________

από τη συλλογή "από σιωπή" Εκδόσεις Χρήστος Ε. Δαρδανός

Ψηφιακή  Επιμέλεια - Προσαρμογή στο Blog: mataraga.kath

Σύν... ορα

Σύν... ορα

Περιπλανώμενη στα σύνορα

Πλαταιών και Καναρίων

το κόκκινο φουστάνι αναθυμούμαι.

Ανασηκώνω τα μανίκια, μονολογώντας,

ένα τρελό, παράλογο,

«άι στα κομμάτια».

Δεν είν’ για πέταμα τα τόσα «νιώθω»

αν θες, δεν είν’ για λίγα η ψυχή μου...

Προφυλάξου.

Έρχονται δύσκολες στιγμές για υποκριτές.

Πες την αλήθεια, πριν να χάσεις το φινάλε.

Θα μετανιώνουν πάντα

οι «κατά παράσταση» εραστές,

για τη χαμένη από πρόθεση

εμμονή στη γλύκα.

Γεωργία Παπαμιχαήλ

________________________________________________________

από τη συλλογή "από σιωπή" Εκδόσεις Χρήστος Ε. Δαρδανός

Ψηφιακή  Επιμέλεια - Προσαρμογή στο Blog: mataraga.kath

Κύκλους...

Κύκλους...

Λίγη μελαγχολία, 

λίγη υπεροψία,

λίγη ανοχή, λιγότερη αντοχή.

Σαρκαστικός ρομαντισμός; 

Μάλλον.

Γελάω με τα γεγονότα που περνάνε

και ξεγελάω αυτά που έρχονται

κάνοντας... την αφηρημένη.

Μήπως και ξεχαστεί ο πόνος στο στομάχι

κι αρχίσει να χωνεύει τον αντίλαλο του «ίσως», 

στάζοντας, 

λίγο απ’ όλα και λιγότερα.

Γεωργία Παπαμιχαήλ

________________________________________________________

από τη συλλογή "από σιωπή" Εκδόσεις Χρήστος Ε. Δαρδανός

Ψηφιακή  Επιμέλεια - Προσαρμογή στο Blog: mataraga.kath

Πέμπτ... ουσία

Πεμπτ... ουσία

Αρκεί ένα μπουκάλι μπύρα

για να ταΐσει δέκα γάτες.


Στις επί μέρους γειτονιές

του αυτού συνόλου, μια μπύρα,

η εν δυνάμει απόκλιση απ’ την τρέλα.


Δεν κάνουν δίαιτα στο δώσε,

κείνοι που ξέρουν από δίψα.

Γεωργία Παπαμιχαήλ

________________________________________________________

από τη συλλογή "από σιωπή" Εκδόσεις Χρήστος Ε. Δαρδανός

Ψηφιακή  Επιμέλεια - Προσαρμογή στο Blog: mataraga.kath

Παρή... χηση

Παρή… χηση

Παρήχηση στον αγράμματο κύκλο,

ενοχή για το πληγώνω,

μετοχή για το κατέχομαι.

Στον αόριστο απ’ όσα θυμάμαι,

εγκλωβισμένη από πάντα.

Να πορεύομαι χωρίς εσένα και για σένα.



Θυμωμένη

για τα ανομολόγητα των άλλων μετανιώνω·

κι ένα μονάχα παραδέχομαι, 

για το «σε ψάχνω».

Κι αφού όντας σ έχω,

ακόμη δεν ξέρω πού βρίσκεσαι.

Γεωργία Παπαμιχαήλ

________________________________________________________

από τη συλλογή "από σιωπή" Εκδόσεις Χρήστος Ε. Δαρδανός

Ψηφιακή  Επιμέλεια - Προσαρμογή στο Blog: mataraga.kath

Της Ηδονής

Της Ηδονής...

Με υπερευαίσθητη παραλυσία

νωχελικά περιπλανιέμαι.

Στα εγκεφαλικά μου κύτταρα,

μ’ έναν κρότο απολαμβάνω

χυμένων σκέψεων συναισθήματα στην παρεγκεφαλίδα...

Πυρίμαχο σκεύος ηδονής

προετοιμάζω αδίστακτα 

«πονάω»

για τα μετά της ηδονής,

αποχωρούντα 

«λάθος κατάλαβα».

Γεωργία Παπαμιχαήλ

________________________________________________________

από τη συλλογή "από σιωπή" Εκδόσεις Χρήστος Ε. Δαρδανός

Ψηφιακή  Επιμέλεια - Προσαρμογή στο Blog: mataraga.kath

Δεν Περι... μένω

Δεν Περι... μένω

Ανώριμη πορεία,

κράτησες λίγο από χάδι.

Στέγνωσε η ανοχή

δίπλα στην παραπλάνηση.

Το αγγίζω, διάλειμμα

δίπλα στο δίλημμα του περιμένω...

Ετοιμάζομαι να φύγω και πριν,

πριν να σκοντάψω στα κίτρινα φύλλα,

θα πατήσω στο χιόνι,

ν’ ανταμείψω την άνοιξη!

Γεωργία Παπαμιχαήλ

________________________________________________________

από τη συλλογή "από σιωπή" Εκδόσεις Χρήστος Ε. Δαρδανός

Ψηφιακή  Επιμέλεια - Προσαρμογή στο Blog: mataraga.kath

Προϋπο... θέσεις

Προϋπο... θέσεις,

Υποτυπώδεις οδηγίες

για αυτονόητες συμπεριφορές.


Το «σέβομαι» προϋπόθεση.


Στη μισή του κύκλου ακτίνα

κατηγορώ τον εαυτό μου για υπεξαίρεση

και μένω ακόμα

με δανεισμένη υπομονή

απ’ τα χειρότερα.

Γεωργία Παπαμιχαήλ

________________________________________________________

από τη συλλογή "από σιωπή" Εκδόσεις Χρήστος Ε. Δαρδανός

Ψηφιακή  Επιμέλεια - Προσαρμογή στο Blog: mataraga.kath

Δικαιο...λογίες

Δικαο... λογίες

Ευγνώμων αγκαλιά στον κλέφτη

που φωνάζει:

κοίτα... κλέβω, σε κλέβω.


Εισιτήριο μισό, πριν την ακύρωσή μου.

Κι όμως... κι όμως ακόμη έγκυρη!

Στη διαδρομή του «περίπου»

κρατώ επιφυλάξεις.


Συγκρατώ συναισθήματα

από εξώφυλλα εφημερίδας,

δαμάζοντας έτσι το «περήφανο»

πίσω απ’ τις ατέλειές μου.


Δικαιολογίες του «απομυζώ»

από τις κατά συνήθεια συνθήκες.


Το φαύλο εξιστορώ των εμπειριών μου

εξοικονομώντας πάντα

την καλύτερη γεύση για το τέλος,

ανακυκλώνω αναμασώντας

τους αήττητους φόβους μου.

Γεωργία Παπαμιχαήλ

________________________________________________________

από τη συλλογή "από σιωπή" Εκδόσεις Χρήστος Ε. Δαρδανός

Ψηφιακή  Επιμέλεια - Προσαρμογή στο Blog: mataraga.kath

Παρελθ... όντος τεχνικές

Παρελθ... όντος Τεχνικές

Εγωισμός δολοφόνος

αποπειράται να γιατρέψει,

κι έπεσε ανάμεσά μας,

σκοτώνοντας με λέξεις.

Ο εγωιστής ο παραβάτης,

ανακαλώντας τεχνικές του παρελθόντος,

τελειώνει τα «νιώθω» μας.

Εγωισμός δολοφόνος, αποπειράται...

Ώρα θανάτου, δεν αναγράφεται.

Προσεχώς στα αζήτητα:

Εγωισμός μόνος ψάχνει.

Γεωργία Παπαμιχαήλ

________________________________________________________

από τη συλλογή "από σιωπή" Εκδόσεις Χρήστος Ε. Δαρδανός

Ψηφιακή  Επιμέλεια - Προσαρμογή στο Blog: mataraga.kath

Άσ... ε με

Άσ... ε με

Άσε με στην αγκαλιά σου να ‘μαι,

να ‘μαι παιδί... γυναίκα

χαμόγελο άσε με,

και δάκρυ αν χρειαστεί.

Άσε με στην αγκαλιά σου να ‘μαι,

να ‘μαι σκληρή, ατίθαση, αφελής.

Άσε με, άσε με στην αγκαλιά σου.

Κάτι...  κάτι από σένα να ‘μαι.

Γεωργία Παπαμιχαήλ

________________________________________________________

από τη συλλογή "από σιωπή" Εκδόσεις Χρήστος Ε. Δαρδανός

Ψηφιακή  Επιμέλεια - Προσαρμογή στο Blog: mataraga.kath

περι... μένοντας

Περι... Μένοντας

Περιμένοντας τη δροσιά

ράγισε το δοχείο με τα πολύτιμα

κι ο μαραμένος αριθμός στα βλέφαρά μου

σταλάζοντας φωτιά

καίει τα δάση της ανίας στο προσκέφαλο.

Περιμένοντας τη δροσιά,


τη δροσιά σου... καίγομαι.

Γεωργία Παπαμιχαήλ

________________________________________________________

από τη συλλογή "από σιωπή" Εκδόσεις Χρήστος Ε. Δαρδανός

Ψηφιακή  Επιμέλεια - Προσαρμογή στο Blog: mataraga.kath

μη με μαζεύεις

Μη Με Μαζεύεις

Μη, μη με μαζεύεις,

δεν επιπλέει στ’ όνειρο

το εντός μου μαξιλάρι.

Σαν της σελήνης λάθος γέμισμα

σ’ αλλοιωμένη νύχτα,

σαν άδεια κάμαρη

η μοναξιά εκδικείται,

σβήνοντας σώματα...

Γυμνή ωμοπλάτη,

σ ένα στήθος αγωνίζομαι να δύσω.

Μη, μη με μαζεύεις.

Εγώ...  στο σπίτι δε γυρίζω.

Γεωργία Παπαμιχαήλ

________________________________________________________

από τη συλλογή "από σιωπή" Εκδόσεις Χρήστος Ε. Δαρδανός

Ψηφιακή  Επιμέλεια - Προσαρμογή στο Blog: mataraga.kath

Μη...

Μη με πονάς με αστικές λόγιες θέσεις...

Δένω την αρχή του κύκλου

κι ήμουν εσύ... ναι,  

σε σύνορα ενοχής με κρυφή αφέλεια

κι ας ήσουν φιλί των όρκων περιρρέων...

Όντας τα «μη» άνομα είδη,

μα λαβές άρσης ερώτων...

Γνώση; Αρετή;

Ποια τάχα αγάπη από σιωπή

ετέθη δια-μονής ουσίας πληρωμένη;

Ψάχνω κατά τ’ απλό

βρίσκοντας...  αφοσίωση.

Γεωργία Παπαμιχαήλ

________________________________________________________

από τη συλλογή "από σιωπή" Εκδόσεις Χρήστος Ε. Δαρδανός

Ψηφιακή  Επιμέλεια - Προσαρμογή στο Blog: mataraga.kath

Κρυμμένος Οπλισμός

Κρυμμένος Οπλισμός

Ενός στρατού κρυμμένος οπλισμός ο πόνος.

Βάφει τον αγώνα μας πολύχρωμο,

βάφει τα βέλη μελωδία.

Τα κράνη μας είναι τ’ ανοιχτά μυαλά μας,

στο φως της σιωπηλής μας γνώσης.

Ένας στρατός τα κύτταρά μας.

Γαλάζιος ποταμός,

με κόκκινα άνθη το αίμα μας,

στη λίμνη της καρδιάς.

Καρδιά πλασμένη από το δίκαιο.

Καρδιά πλασμένη από αντοχή.

Εύθραυστη καρδιά, που σπάει μ’ ένα δάκρυ.

Κι όμως,

αντέχει τα σφυριά του χρόνου.

Μαύρα σφυριά,

με κίτρινα σιρίτια και παράσημα.

Τα δάκτυλά μας εύπλαστα,

νικούν τις αποστάσεις,

για να προσφέρουν την μητρότητα,

στο γερασμένο παιδί,

στην άλλη όχθη του σύμπαντος.

Χέρια από ροζ ανάσες,

που ζεσταίνουν τα παγωμένα πόδια,

των νεκρών νηπίων.

Εκείνων,

που ήπιαν τα δάκρυά τους για να ζήσουν,

μα απέτυχαν.

Τα πόδια μας βαθιά ριζωμένα στο σύμπαν,

με χρώματα μενεξεδιά και σμαραγδένια.

Είμαστε ένας ολόκληρος στρατός,

που απλώνεται στο χάος.

Ένας στρατός από αγάπη.

Ένας στρατός εγώ κι εσύ άλλος ένας

Έλα ν’ αλλάξουμε τον κόσμο,

με όλα τα όπλα μας αυτά τα ισχυρά.

Με όλα τα χρώματα μας!

Με όλα του παρελθόντος μας τα δάκρυα,

να σώσουμε τους διψασμένους.

Ν’ απλώσουμε τα χέρια στα κλαριά μας,

για να μαζέψουμε καρπούς του γαλαξία

και να χορτάσουμε τους πεινασμένους .

Έλα να πάρουμε μια ανάσα ακόμη.

Αχ, έτσι!

Έλα!

Έλα ν’ αντέξουμε ένα βήμα ακόμη...

Γεωργία Παπαμιχαήλ

________________________________________________________

από τη συλλογή "Πορφυρό Νερό" 

Ψηφιακή  Επιμέλεια - Προσαρμογή στο Blog: mataraga.kath

Ειρήνη

Ειρήνη

(Στη μνήμη της Ειρήνης, 

καλή αντάμωση Ρηνιώ μου)

Υπομονή μοσχοβολάει,

η μάνα, την κόρη της προσμένει.

Η θυμαριά, βιολέ λουλούδια ραίνει την πληγή,

στην πηγή του χρόνου.

Σκύβω να πιω

κι ανθίζει το μονοπάτι της καρδιάς.

Τα βουνά ανασαίνουν,

η γη μου καίει τα δάκτυλα,

το κορμί φυτίλι στο καντήλι του κόσμου,

πίνει το λάδι της θεάς.

Χωρίς ψωμί αναζητάς,

στην πλαγιά που κρέμεται,

να πέσει στη χαράδρα,

αναζητάς.

Αναζητάς τις ρίζες.

Στο σχήμα που άφησε το νερό,

διαβάζω τ’ όνομά σου.

Είναι η σκιά σου στο άβαθο του ποταμού,

που αποσπερίζει με τα αστέρια.

Είναι καλό να ανταμώνουν οι δικοί,

να μην ξενεύουνε τα αδέλφια.

Γεωργία Παπαμιχαήλ

________________________________________________________

από τη συλλογή "Πορφυρό Νερό" 

Ψηφιακή  Επιμέλεια - Προσαρμογή στο Blog: mataraga.kath

Πορφυρό Νερό

Πορφυρό Νερό

Μες στο πορφυρό νερό

κρύφτηκε το αρχαίο μυστικό

σε ένα κόσμο μακρινό

πάνω από τον ωκεανό

Οι ψυχές σαν κοιμηθούν

της ζωής το νήμα ακολουθούν

την αλήθεια αναζητούν

κι όλο ψάχνουν να τη βρουν

Η σελήνη πριν χαθεί

πριν ο ήλιος να φανερωθεί

με το άγνωστο μιλούν

τους συμμάχους τους καλούν

Των αγγέλων οι μορφές

χίλιων δράκων οι αναπνοές

καθαρίζουν τις πληγές

σβήνουνε τις ενοχές

Και στη μάχη νικητής

της αγάπης ο ταξιδευτής

τα σκοτάδια του νικά

που του τρώγαν τη χαρά

Πριν ο ήλιος να φανεί

βρίσκεται στην πορφυρή πηγή

πίνει για να δροσιστεί

και η αλήθεια γίνεται ζωή

Το αρχαίο μυστικό

της αγάπης το χαμόγελο

φτερουγίζει στην καρδιά

αίμα που στις φλέβες του κυλά

Σαν χορέψει η αυγή

από το όνειρό του θα έχει βγει

θα έχει ο νους του γιατρευτεί

μα δε θα μπορεί να θυμηθεί.

Γεωργία Παπαμιχαήλ

________________________________________________________

από τη συλλογή "Πορφυρό Νερό"

Ψηφιακή  Επιμέλεια - Προσαρμογή στο Blog: mataraga.kath

Αρχέτυπο

Αρχέτυπο

Μια θαλασσόμορφη σκιά ο ουρανός

τ’ αστέρια θεία αποτυπώματα

κι ο ανώτερός μου εαυτός, ο πλοηγός

πλαγκτόν στα νεφελώματα

Της ίδιας μήτρας χρώματα οι ψυχές

του αέναου αρώματα

πορφύρα ιριδίζουσα η ζωή

οι σπείρες ντύνουν με μορφές

τα αρχέγονα βιώματα

Επιλεγμένη αυταπάτη η ενοχή

ανάγκη απάνεμη ο φόβος

δένει το σώμα λευτερώνει την ψυχή

κι ο πόνος σύμμαχος και νόμος

Γεωργία Παπαμιχαήλ

________________________________________________________

από τη συλλογή "Πορφυρό Νερό"

Ψηφιακή  Επιμέλεια - Προσαρμογή στο Blog: mataraga.kath