Παρή... χηση

Παρή… χηση

Παρήχηση στον αγράμματο κύκλο,

ενοχή για το πληγώνω,

μετοχή για το κατέχομαι.

Στον αόριστο απ’ όσα θυμάμαι,

εγκλωβισμένη από πάντα.

Να πορεύομαι χωρίς εσένα και για σένα.



Θυμωμένη

για τα ανομολόγητα των άλλων μετανιώνω·

κι ένα μονάχα παραδέχομαι, 

για το «σε ψάχνω».

Κι αφού όντας σ έχω,

ακόμη δεν ξέρω πού βρίσκεσαι.

Γεωργία Παπαμιχαήλ

________________________________________________________

από τη συλλογή "από σιωπή" Εκδόσεις Χρήστος Ε. Δαρδανός

Ψηφιακή  Επιμέλεια - Προσαρμογή στο Blog: mataraga.kath