εν τω(ν) πολλώ(ν) τo...

 ...«πολιορκώντας»

Κορμί πού να σ’ αφήσω 

δε φτάνει η απαλότητα, 

το φευγαλέο πέρασμα

απολύτρωση δεν έχει. 

Οι εποχές,

τραβάνε στον ορίζοντα τις νύχτες· 

κι εδώ... σκοτάδι. 

Ακόμα δεν ξεπέρασα τις μυρωδιές. 

Λεμονανθούς κατάπιε το φεγγάρι 

κι έσταξε στα πατζούρια να δακρύσουν. 

Δεν την αντέχω αυτή τη νύχτα. 

Δεν την αντέχω άλλο... μ’ ακούς;

Θα σπάσω την ακόρεστη εμμονή

μ’ αυτή θ’ ανάψω μια φωτιά 

στο κέντρο των αγγέλων.

Να κάψω δαίμονες που μέσα μου χορεύουν.



Στου θρήνου την αντήχηση

που λέει παραιτήσου,

διακρίνω τη φωνή σου.

Γεωργία Παπαμιχαήλ

________________________________________________________

από τη συλλογή "από σιωπή" Εκδόσεις Χρήστος Ε. Δαρδανός

Ψηφιακή  Επιμέλεια - Προσαρμογή στο Blog: mataraga.kath

περιρ...

....ρέων

Λευκός καλπασμός ταπεινοφροσύνης

Συντρέχει των αστεριών... ελευθερία.

Τα χαμηλωμένα πρόσωπα, ψηλά ατενίζουν.

Σύμμαχοι γλάροι

προσφέρουν των ουράνιων κήπων τα στήθη.

Τα ραγισμένα κρανία, να χορτάσουν αγνότητα.


Ιερή βοήθεια στη μικρότητά μας 

το «περίπου» όνειρο

που μας φτάνει.

Γεωργία Παπαμιχαήλ

________________________________________________________

από τη συλλογή "από σιωπή" Εκδόσεις Χρήστος Ε. Δαρδανός

Ψηφιακή  Επιμέλεια - Προσαρμογή στο Blog: mataraga.kath

πνίγοντάς την...

Ιδιόμορφη υγρασία

μέσα στα άρρωστα μυαλά των οίκων.

Γνώση η απάντηση, χωρίς ενοικίων αποδείξεις.

Στο μαύρο, κόκκινο αφήνω,

παρεμπιπτόντως άγνωστο.

Ο χρόνος δεν ακούει τη ζωή,

πώς θα περάσει η νύχτα;

Με παγωμένα όνειρα, αργεί να ξημερώσει.

Τα μάτια λυτρώνουν την απελπισία,

πνίγοντάς την...


Ο πονεμένος ή πεθαίνει ή ονειρεύεται.

Γεωργία Παπαμιχαήλ

________________________________________________________

από τη συλλογή "από σιωπή" Εκδόσεις Χρήστος Ε. Δαρδανός

Ψηφιακή  Επιμέλεια - Προσαρμογή στο Blog: mataraga.kath