Μη...

Μη με πονάς με αστικές λόγιες θέσεις...

Δένω την αρχή του κύκλου

κι ήμουν εσύ... ναι,  

σε σύνορα ενοχής με κρυφή αφέλεια

κι ας ήσουν φιλί των όρκων περιρρέων...

Όντας τα «μη» άνομα είδη,

μα λαβές άρσης ερώτων...

Γνώση; Αρετή;

Ποια τάχα αγάπη από σιωπή

ετέθη δια-μονής ουσίας πληρωμένη;

Ψάχνω κατά τ’ απλό

βρίσκοντας...  αφοσίωση.

Γεωργία Παπαμιχαήλ

________________________________________________________

από τη συλλογή "από σιωπή" Εκδόσεις Χρήστος Ε. Δαρδανός

Ψηφιακή  Επιμέλεια - Προσαρμογή στο Blog: mataraga.kath