Κλειδί

Κρατάς τον ήλιο. 

Κρατάς το όνειρο. 

Πες μου.

Που ταξιδεύει η ψυχή όταν τ’ αστέρια 

                        

την καλούνε;

Κρατάς το ύδωρ της γαίας τον έρωτα.

Πες μου. Πού η γνώση κοιμάται;

Πες μου. Πού η γνώση θυμάται;

Κρατάς το κλειδί.

Στης ισορροπίας το ρολόι,

εσύ κρατάς το λεπτοδείκτη.

Πού σταματάς τα μάτια μου;

Πού αγρυπνάς το νου μου;

Στο χρόνο κοιμούνται οι μνήμες μας.

Στο χρόνο θα λυθούν οι εμμονές μας.

Κρατάς το κλειδί.

Εκείνο που κλείνει το φόβο στη θέση του.

Κρατάς το φόβο

και το κλειδί που τον φτιάχνει ισορροπία.

Ο φόβος είναι η δύναμη να γεννηθεί η αγάπη.

Κι όταν αυτός χαθεί;

Η αγάπη συνεχίζει μόνη της.

Γεωργία Παπαμιχαήλ

________________________________________________________

από τη συλλογή "Πορφυρό Νερό" 

Ψηφιακή  Επιμέλεια - Προσαρμογή στο Blog: mataraga.kath