Το Μυστικό της Κουκουβάγιας

Το  Μυστικό της Κουκουβάγιας

Άνοιξε η ράχη του βουνού

κι απ’ τις ρωγμές του στάζει μέλι,

για να ποτίζονται τα ελάφια.

Στο βλέμμα τους τη σκέψη μου να βρέξω

κι απ’ τα μαλλιά μου να χυθεί δάκρυ και μέλι,

τη δάφνη ν’ αναστήσει.

Δάκρυ και μέλι

κι η λίμνη που τα πόδια θα δροσίζει,

φύλλα της δάφνης τα δόντια θα μασούν,

τα χέρια μου τα σύννεφα θ’ ανοίγουν,

σαν φύλλα απ’ το πρόσωπο.

Κόκκινα φύλλα και λευκά.

Κι αν μάγισσες

άφησαν μαύρα χνάρια στον πυθμένα της χαράς

κι αν έβρασαν την αλήθεια,

κι αν με το ζόρι μου την δώσαν να την πιω,

για να ξυπνήσω, εγώ ακόμη θα ονειρεύομαι.

Γιατί θέλω!

Θέλω το βότανο να βρω,

το μυστικό της κουκουβάγιας.




Γεωργία Παπαμιχαήλ

________________________________________________________

από τη συλλογή "Πορφυρό Νερό" 

Ψηφιακή  Επιμέλεια - Προσαρμογή στο Blog: mataraga.kath