Μορφέας ______________ Ηχούν οι Μνήμες

Μορφέας

Ένας ακόμη πόθος,

στάθηκε στο μέτωπο.


Έσκυψες και με τα μάτια σου,

πήρες την ανάγκη.

Αποκοιμήθηκα.


____________________________

____________________________

Ηχούν  οι  Μνήμες

Στην άκρη τ’ ουρανού οι ψυχές,

αστέρια που πέφτουν.

Στη θάλασσα ο εγωισμός,

ο θάνατος στην θάλασσα.


Από χείλη κλειστά προσευχές στον άνεμο,

σε κάθε αναστεναγμό της θάλασσας,

εξαφανίζονται στο χρόνο

και φτάνουν εκεί που γεννήθηκα.


Ηχούν οι μνήμες,

αντηχούν τα χαμένα ονόματα της αγάπης,

απόηχος ό,τι μορφώθηκε τρυφερότητα.

Γεωργία Παπαμιχαήλ

________________________________________________________

από τη συλλογή "Πορφυρό Νερό"

Ψηφιακή  Επιμέλεια - Προσαρμογή στο Blog: mataraga.kath